Sayfalar

20 Ocak 2011 Perşembe

ablam ve ben:)))))

bir sahur gecesi gözlerde uykunun mayhoşlugu ama birlikte olmanın mutlulugu benim bitaneceik ablacıgım bu hayataki en önemli parçam bazen küs bazen mutlu ama hiç kopamayan iki kardeşiz biz ben onu hep kıskanmışımdır belki büyümenin getirdigi sorunlar belkide onun gibi olmak isteyişimden o bence bu hayata var olabilecek en iyi en güzel abla sakin anlayışlı nazımı çeken derdimi dinleyen benimle aglayabilen tek insan iyki varsın ablacıgım iyki benim ablam olmuşsun iykide rabbim bizi birbirimize kardeş eylemiş......

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder